Review: Sterrenjager – Jen Minkman

De cover van dit boek wekte gelijk mijn nieuwsgierigheid, de kleuren zijn werkelijk erg mooi en het lettertype is echt mijn ding, de wit gouden veren lieten me gelijk afvragen wat die met het verhaal te doen zouden hebben en gaven me een beetje de vibe van de Fallen serie waar ik echt verzot op was jaren geleden…dit was een boek dat ik gewoon echt wou lezen dus.

Het verhaal is op een hele fijne manier geschreven, wat zoals altijd is met de schrijfstijl van Jen Minkman. Ik hou van haar manier van schrijven, het is vloeiend, beeldend en neemt je als lezer al snel mee de wereld van het boek in. De personages zijn ieder op zich goed neergezet en ik vond het onwijs goed gedaan ook. Er had van mij wel iets meer actie in gemogen qua de verhaallijn, maar het was ook weer niet zo dat dat een extreem missend iets was tijdens het lezen, het was meer iets dat ik persoonlijk er meer in had verwacht.

Ik vond het echt een leuk verhaal om te lezen en kon me goed inleven in de karakters en wat zij meemaakten en ik begon naarmate ik verder kwam in het verhaal ook te begrijpen waar ik de Fallen serie vibes nou door kreeg. Ik vond het ook erg leuk om te lezen hoeveel moeite Jen in het boek heeft gestopt met de historie te verweven met fictie. En ja ik ben inderdaad ontzettend nieuwsgierig geworden naar de plaatsen waar ze zijn geweest. Sowieso heb ik altijd al wel een interesse gehad naar de Tempeliers en ik heb ook helemaal zin door dit boek gekregen om het boek dat ik daarover heb binnenkort als we hier in een wat rustiger vaarwater zitten erbij te pakken en toch echt eens te gaan lezen, want ja dit verhaal maakt je er gewoon nieuwsgierig naar en al helemaal als je interesse daar toch al wat bij lag.

Ik kan het boek dan ook zeker aanraden om te gaan lezen, Jen kan ontzettend goed schrijven en haar verhalen zullen je even het hier en nu doen vergeten. Wat soms gewoon zo ontzettend fijn kan zijn.